Zondag 12 mei: de boulevard St.Germain, en verder

Het weerbericht voorspelde mooi weer tot een uur of vier, dus gelegenheid genoeg om de stad in te gaan. Ik ben met de bus van hier naar de Boulevard St Germain gereden. Dat duurt een stuk langer dan de metro, maar je ziet veel meer uiteraard.

Het schip

De stoere toren van de St Germain des Pres

Mijn eerste doel was de St Germain des Pres kerk, de oudste van Parijs (6e eeuw). Natuurlijk is er in de loop der eeuwen veel verloren gegaan, vernield en vernieuwd, maar toch is er veel vanaf de 12e eeuw over. De kern van de kerk is in feite het eerste voorbeeld van gotiek.

De kerk is schitterend gedecoreerd,

Detail van het koor

maar nergens protserig (dat kwam in later eeuwen). Gewoon heel mooi dus.

Vlak in de buurt, zo las ik, staat de "Volodymir de grote" kerk. Als je dat Oekraiens in de oren klinkt, dat klopt. Het is alleen niet van de laatste jaren. De kerk is in de 20'er jaren van de vorige eeuw toegewezen aan de grote Oekraiense vluchtelingengemeenschap die zich, na de bezetting van Oekraine door de Bolsjewieken, in Parijs gevestigd had. Ook toen al, dus. De kerk zelf is vrij eenvoudig, maar

De Volodymir de Grote kerk

ik kon er niet rondwandelen, want er was één of ander ritueel bezig.

Daarna pauze met een ijsje. Vlakbij de kerk(en) in een zijstraat zit een echte ijswinkel (hadden we vrijdagavond moeten weten). Vervolgens heb ik een fiets gepakt, en ben de hele Bd St Germain afgereden tot aan de Seine. Daar het Ile St Louis op, waarvandaan ik een goede blik op de Notre Dame had. Ik heb een stukje over het Ile St. Louis gefietst (dat is niet zo groot), en ben toen naar de andere kant overgestoken.

Zicht op de Notre Dame vanaf het ile St Louis

Ik had wat gelezen over de oudste huizen van Parijs, dus die wilde ik zien. Fiets geparkeerd en via een nauw straatje (met nog een mooie kerk, met zowel oude als heel moderne glas-in-lood ramen)

Modern glas-in-lood: "Pinksteren"

naar de Rue François Miron. En daar stonden ze: twee veertiendeeeuwse vakwerkhuizen. Gek idee dat op zeker moment in het verleden dit de 'gewone' huizen in Parijs waren.

Vakwerkhuizen uit de 14e eeuw

Vandaar met de metro terug, en ik was iets na vieren thuis. Het was nog droog, maar het rommelde al wel in de verte. En niet lang daarna begon het te hozen en te onweren. De kern van de buien lag overigens nog westelijk van hier. Overal in midden Frankrijk was er 'code geel' en werd gewaarschuwd voor "orages violents".

Kortom goede timing!

Ellen is in Leiden, bij zoon Berend die jarig is. Daar is het nog wel zonnig en warm. Een deel van de marathon is er afgelast.